Ալբերտո Մորավիայի «Արհամարհանք» հոգեբանական վեպ է, որն ուսումնասիրում է անհաջող ամուսնության մեջ սիրո, խանդի և թյուրիմացության բարդությունները: Հռոմի և իտալական կինոարդյունաբերության ֆոնի վրա այն պատմում է սցենարիստ Ռիկարդոյի և նրա կնոջ՝ Էմիլիայի մասին, որոնց աճող զգացմունքային հեռավորությունը հանգեցնում է արհամարհանքի խորը զգացողության: Իր ինտենսիվ պատմվածքի միջոցով վեպը խորանում է օտարացման, հաղորդակցության և մարդկային հարաբերությունների փխրունության թեմաների մեջ: